Deze ochtend wat langer blijven liggen, want de vermoeidheid (????) begint te wegen... We kruipen 's avonds al wat vlugger in bed, maar proberen toch telkens vroeg op te staan... Ochtendstond heeft immers goud in de mond! (maar vandaag dus niet!) De voormiddag hebben we gebruikt om wat dingen te checken en af te spreken... Zo moeten we vrijdagmiddag de auto inleveren op de luchthaven van Québec. Waar moeten we daarvoor zijn en hoeveel tijd neemt dat in beslag? Is er een shuttle van de luchthaven naar Charny waar de trein vertrekt? (is er niet, dus moeten we een taxi nemen). Charny is een randgemeente van Québec, met een piepklein stationnetje. Ik had dit thuis reeds opgemerkt via Streetview van Google. Zaten we dus wel goed? Dus eens gaan zien ter plekke. Bleek dit stationnetje slechts op bepaalde uren en dagen open te zijn, vb alle avonden (behalve op dinsdag) van 20.15 u tot 22.15u. Dus deze avond zijn we teruggereden naar dit uithoekje van Québec om ons te vergewissen en onze vouchers in te ruilen voor de tickets. We zaten juist! Wat een opluchting. Dus is voor vrijdag al ok. Moeten we nog zien hoe we de tijd tussen het binnenleveren van de wagen (16.00u op luchthaven) en het boarden op de trein (21.00u in Charny) (afstand tussen beiden is +- 15 km en duurt een half uurtje met een taxi) zo aangenaam mogelijk opvullen. Dat krijgen we wel voor mekaar. Na het middagmaal bij "Moss ~ le bristo Belge" (de Belgische eigenaar is reeds een tijdje met pensioen en nu wordt de zaak gerund door Québécois, maar met behoud van de naam en de recepten), zijn we verder de stad gaan verkennen: château Frontenac, is nu een hotel, maar beheerst de hele skyline van Québec; de citadelle, een bouwwerk dat zowel deels door de Fransen als door de Engelsen is afgewerkt; beide monumenten zijn verbonden met een wandelweg, de "Prommenade des Gouverneurs", deze is volledig voorzien van een vloer met houten balken en telt over zijn volledige lengte - meer dan 1 km - wel 310 trappen. Als beloning voor de geleverde inspanning krijg je op het eind een prachtig zicht over de omgeving, de St.-Lawrencerivier, het Laurentidegebergte en het Ile d'Orleans. Verder zijn we de Basilique de Notre-Dame-de-Quebec nog binnengelopen en hebben we de prachtig vergulde hemel boven het hoogaltaar kunnen bewonderen. Er hangen ook nog heelwat schilderijen van oude meesters. Zo, de tijd vliegt en het is weer bedtijd. Dit verhaal nog doorsturen samen met een selectie uit Jeanniens fotomateriaal en dan oogjes toe...