Québec - dag 2

Deze ochtend wat langer blijven liggen, want de vermoeidheid (????) begint te wegen... We kruipen 's avonds al wat vlugger in bed, maar proberen toch telkens vroeg op te staan... Ochtendstond heeft immers goud in de mond! (maar vandaag dus niet!) De voormiddag hebben we gebruikt om wat dingen te checken en af te spreken... Zo moeten we vrijdagmiddag de auto inleveren op de luchthaven van Québec. Waar moeten we daarvoor zijn en hoeveel tijd neemt dat in beslag? Is er een shuttle van de luchthaven naar Charny waar de trein vertrekt? (is er niet, dus moeten we een taxi nemen). Charny is een randgemeente van Québec, met een piepklein stationnetje. Ik had dit thuis reeds opgemerkt via Streetview van Google. Zaten we dus wel goed? Dus eens gaan zien ter plekke. Bleek dit stationnetje slechts op bepaalde uren en dagen open te zijn, vb alle avonden (behalve op dinsdag) van 20.15 u tot 22.15u. Dus deze avond zijn we teruggereden naar dit uithoekje van Québec om ons te vergewissen en onze vouchers in te ruilen voor de tickets. We zaten juist! Wat een opluchting. Dus is voor vrijdag al ok. Moeten we nog zien hoe we de tijd tussen het binnenleveren van de wagen (16.00u op luchthaven) en het boarden op de trein (21.00u in Charny) (afstand tussen beiden is +- 15 km en duurt een half uurtje met een taxi) zo aangenaam mogelijk opvullen. Dat krijgen we wel voor mekaar. Na het middagmaal bij "Moss ~ le bristo Belge" (de Belgische eigenaar is reeds een tijdje met pensioen en nu wordt de zaak gerund door Québécois, maar met behoud van de naam en de recepten), zijn we verder de stad gaan verkennen: château Frontenac, is nu een hotel, maar beheerst de hele skyline van Québec; de citadelle, een bouwwerk dat zowel deels door de Fransen als door de Engelsen is afgewerkt; beide monumenten zijn verbonden met een wandelweg, de "Prommenade des Gouverneurs", deze is volledig voorzien van een vloer met houten balken en telt over zijn volledige lengte - meer dan 1 km - wel 310 trappen. Als beloning voor de geleverde inspanning krijg je op het eind een prachtig zicht over de omgeving, de St.-Lawrencerivier, het Laurentidegebergte en het Ile d'Orleans. Verder zijn we de Basilique de Notre-Dame-de-Quebec nog binnengelopen en hebben we de prachtig vergulde hemel boven het hoogaltaar kunnen bewonderen. Er hangen ook nog heelwat schilderijen van oude meesters. Zo, de tijd vliegt en het is weer bedtijd. Dit verhaal nog doorsturen samen met een selectie uit Jeanniens fotomateriaal en dan oogjes toe...

Québec

Dinsdag 21 augustus 2012 Nog vergeten te vertellen gisteren... Het was terug eerste schooldag hier! We hebben dit hier gehoord op de radio, want niets van gezien eigenlijk... En het heeft nogal geduurd eer ik in slaap ben gevallen! Dit heb ik nog nooit en nog nergens meegemaakt. Het lawaai van een "snurkende reiziger" in een van de kamers hiernaast. Amaai.... Heb een paar keer op de muur gebonkt, maar daar ronkte ie rustig door! Ffffffttttt! Nu, de weersvoorspellingen zijn duidelijk voor vandaag hier in St.-Félicien: "Clouds and sunshine"! Misschien voor morgen of straks, maar nu is hier aan het strontregenen zoals men zegt! Maar we gaan toch naar de dierentuin !!! Beesten zien ! Nee, de walvissen zijn voor later, we zijn immers nog niet aan zee (oceaan) geweest. Oh oh jongens, dit was werkelijk de moeite waart. Prachtig. Dit was eigenlijk bijna een volwaardige safari, maar dan tussen de inheemse dieren. We hebben beren gezien, onze "Moose" (van vlakbij), bizons, enz... en dat alles in hun vertrouwde omgeving... De hele voormiddag hebben we eraan gespendeerd. Zoo sauvage! Een aanrader. En het heeft niet meer geregend!!! Dan verder door naar Quebec. Door dezelfde streek als gisteren. We zijn er toegekomen in de late namiddag. De klassieke administratie in het hotel, en dan toch nog even de stad in. Naar het schijnt zou er en festival zijn begonnen van militaire muziekbands. We zijn dit gaan opzoeken en ja hoor, een hele week lang en vandaag was het de opening met 2 concerten. Prachtige muziek toch. Morgen gaan we op ontdekking in de stad.

St.-Félicien

Vandaag een lange autorit voor de boeg... Bijna 500 km. We hebben wel met onze gewoontes gebroken: voor een kleine helft langs de autostrade gereden. Toen we deze ochtend in Montréal onze GPS instelden, gaf deze als aankomsttijd morgenvroeg om 04.15u aan... Dit was toch wat van het goede teveel. We hebben dan toch maar "geen autostrades" uitgevinkt. Hierdoor werd de aankomsttijd 17.07u aangegeven. Dit was dus menselijker. Deze rit en dag was anders dan de vorige... De grote steden hebben we (voorlopig) achter ons gelaten en de natuur opgezocht. Prachtige vergezichten, mooie brede rivieren, vele meren (hele grote, grote en kleine), vele bossen (dichte naaldwouden, minder dichte gemengde bossen, maar alles heel groen). Regelmatig werden we verwittigd voor een overlopende Moose (eland), maar we hebben er tot op heden geen kunnen spotten. Zo, dit is alles voor vandaag, maar er volgen een paar foto's om te proeven van de sfeer...

Montréal

Zondag 19 augustus 2012 Vandaag traject Ottawa ~ Montréal. We hadden gepland deze trip langs de noordzijde van de Ottawariver, dus doorheen de Quebecprovincie, af te leggen, maar al snel viel mijne € dat de GPS ons langs de zuidzijde, dus doorheen Ontario, zou sturen. We hebben de GPS dus moeten bijstellen en in Ottawa nog een U-bocht maken, zodat we niet al te veel hebben omgereden. Ons viel op dat de Québecprovincie blijkbaar armer is dan Ontario, maar of dit juist is weten we niet, maar we dachten dat te ondervinden aan de staat van de wegen... Onderweg hebben we weer eens gepicknickt (voor Jos & Lieve: het waren boterhammetjes met kaas en tomaat) langs de kant van de weg. Ook mooie boerderijen ontdekt en vele kasten van caravans/woonwagens... Amaai, daar zijn de caravans en mobilhomes bij ons klein bier tegen. In de namiddag kwamen we aan in Montréal. We reden ons hotel toch wel voorbij zeker... Niet dat het zo klein was, maar het was zo druk in de straat en vertragen zat er niet in, en keren ook niet, dus maar een paar blokjes omrijden. Maar je weet... Geraken doen we er toch. Na de administratie en het parkeren van de wagen kreeg ik van de hotelbediende aan de incheckbalie een stadsplan maar ook een geschreven "Walking tour to Old Montréal". Heb deze wandeling even op de kaart uitgetekend en dan zijn we eraan begonnen. Jongens, dit was een mooi parcours... We hebben heelwat mooie stukjes en plekjes van Montréal gezien op zeer korte tijd. Aan de "Old Port" hebben we tijd genomen om te eten. Nadien hebben we de terugweg aangevat. In de tekst stond op het eind dat je een taxi of de metro kon nemen om terug te keren, maar dat hebben we natuurlijk niet gedaan... Zo ver was het nu ook weer niet en wat extra beweging kon geen kwaad. Morgen een lange autorit naar St.-Felicien (kleine 500km), dus tijdig vertrekken is de boodschap!

Ottawa - dag 2

Mensen, wat is Ottawa (downtown) een mooie stad... Zeker als de zon schijnt ! Na ons ontbijt in ons appartementje (in het hotel), zijn we de stad in getrokken. We waren onmiddellijk in het centrum. Ottawa sliep nog denk ik... Zaterdagmorgen... Het kan natuurlijk. We kwamen aan bij de "Peace Tower". Het monument ter herdenking van alle Candese gesneuvelden in alle oorlogen waar Canada in betrokken was. We waren er getuige van een aflossing van de wacht. We wandelden verder naar de Cathédrale Notre Dame, maar kwamen eerst langs de "ByWard Market". Dit is een zeer drukke buurt. Ze bevat een kleurrijke verzameling van souvenierwinkeltjes, cafés, modezaken, bistro's en marktkraampjes met fruit en groenten, alles zeer mooi uitgestald, een ware streling voor het oog. Aan de Cathédrale aangekomen, mochten we deze niet betreden wegens een huwelijksplechtigheid. De bruid mocht er zijn hoor en wij zouden later op de dag wel terug komen... Langs de National Gallery Of Canada (er liep een tentoonstelling over Vincent Van Gogh - een massa volk) liepen we naar het hoogste punt van Ottawa, Nepean point. Van hieruit is heel Ottawa te zien. We zetten onze wandeling onder de stralende zon verder doorheen het "Major's Hill Park" (een stukje groen in het hart van deze bruisende stad) richting "Parliament Hill". Het Parlementsgebouw lijkt sterk op de Westminster in Londen, zowel wat de bouwstijl (victoriaanse, neogotische stijl) als de ligging betreft. Men kan deze gebouwen in de zomer dagelijks bezoeken, ook op zaterdagen en zondagen... Alleen, niet vandaag.... Straf hé... Langs de vlam voor de onbekende soldaat en de vele overheidsgebouwen trokken we verder naar het Canadian War Museum. Hoe kon het anders als er wat militair bloed door de aderen stroomt. Ook hier aandacht voor alle conflicten waar Canada in betrokken was van bij haar ontstaan tot 1945 en de periode nadien (de koude oorlog, peacekeeping, en de recente conflicten). Dit museum is zo uitgebreid en zeer degelijk van kwaliteit dat we hier wel een tijdje hebben in rond gelopen en niet alle onderdelen hebben gezien, maar we moesten nog terug, dus hebben we ons bezoek maar voortijdig afgebroken. Via een wandelpad langs de Ottawariver zijn we teruggekeerd naar downtown. We kwamen uit aan het Rideaukanaal. Het is een kanaal dat in het begin van de 19de eeuw werd aangelegd. Om het serieuse hoogteverschil te overbruggen volgen de verschillende sluizen mekaar zeer snel op. We zijn dan nog even naar de Cathédrale Notre Dame gegaan om daar toch ook van de binnenzijde enkele foto's te kunnen nemen. Daar aangekomen mochten we geen foto's nemen omdat de mis bezig was. Zijn we dan toch maar gebleven en de zondagsmis gevolgd tot het eind. Na ons bezoek aan de kathedraal zijn we via de ByWard Market terug naar ons appartement geslenterd... Vandaag dus een prachtige dag gehad - We hebben er echt van genoten... Mede dankzij de niet aflatende zon natuurlijk en de 8 uur durende wandeling. Jeannine heeft dan voor een heerlijk rijstmaaltijd gezorgd als afsluiter van deze dag. Morgen trekken we naar Montréal.

Ottawa

Deze ochtend opgestaan met zeer slecht weer. De regen teisterde ons kamerraam en de boten in de jachthaven onderaan ons hotel. Nochtans waren de vooruitzichten redelijk. Nu we zouden goed weer nodig hebben want de cruise langs de "Thousand Islands" stond op het programma. We moesten er zijn om 10.15 u want afvaart was gepland om 10.30 u. De korte rit vanuit Kingston naar Gananoque verliep voortreffelijk, zodat we op tijd de afvaarthaven bereikten. De "Thousant Islands" zijn gelegen in de St.-Lawrence, een van de grootste rivieren ter wereld. Het is een gebied met meer dan 1000 eilanden. Langs de oevers en op de eilandjes staan huizen, van krotjes, over vakantiehuisjes en villa's tot ware kastelen. De rivier is ook de grens tussen de USA en Canada. Sommige eilanden zijn dus Amerikaans, andere Canadees. Voor ons leken is dit enkel te zien aan de vlag die er voor elk huis hangt... Onze boot (met de welluidende en toepasselijke naam: Thousand Islands II ) laveerde tussen deze verschillende eilanden en eigenlijk dus ook van Canada naar de USA en omgekeerd... Na 2u en half waren we wel de tel en de weg kwijt... Gelukkig voeren we terug naar de haven. Onze magen lieten ons inmiddels weten dat het reeds over middag was en dus tijd voor picknick aan de oever van de St.-Lawrence. Na de middag langs de kleine wegen naar Ottawa. In het Cartier Place Suite hotel kregen we een appartementje op de 7de verdieping. Hier zullen we 2x overnachten. We zijn reeds even de stad ingetrokken. Mooi... Morgen gaan we dat alles van naderbij bekijken...

Kingston

We willen vandaag om 10.00 u vertrekken richting Kingston... Judy had ons nog een stevig ontbijt klaargemaakt, dus konden we zeker tegen een stootje en zouden we niet snel terug honger hebben... Langs de gewone wegen (we vermijden zoveel mogelijk de highway's) rijden we dan ook door de uitgestrekte bossen, wei- en akkerlanden, langs de kleine dorpen en gehuchten, maar ook doorheen de grotere steden. Regelmatig moeten we een "detour" maken omdat er stevig wordt gewerkt aan bruggen en wegen... We zijn nu toegekomen in het Radissonhotel en zien uit naar een goede nachtrust. Eerst nog even de stad verkennen, wat eten en dan bed in!

Penetanguishene - dag 3

Hey, sorry iedereen, gisteren waren we echt heel moe en zijn in slaap gevallen voor we aan dit verslag zijn begonnen, vandaar met een dag vertraging... 15 aug 2012... Onze Jan wordt 25 jaar. Langs deze weg nogmaals proficiat Jan!! Na het beloofde SMSje naar onze Jan met de wensen en een uitgebreid ontbijt zijn we gaan stappen. Een "trail" langs een voormalig treinspoor. De totale lengte is meer dan 25 km wandel- , fiets- en snowmobilepad. We hebben het natuurlijk niet volledig afgestapt, want na de middag stond er een boottocht op het programma op het "George Bay lake" langsheen een deel van de 30.000 eilanden. Ik denk wel dat men elk stukje rots dat boven het water uitsteekt meetelt als een eiland om aan dit getal te komen. Vele van deze eilanden zijn bewoond en bebouwd met een of meerdere huizen... Tussen sommige eilanden zijn deze waterwegen zo smal dat er een snelheidslimiet is opgelegd (5 km/u), en dat boten mekaar niet kunnen kruisen. Deze cruise duurde ongeveer 2,5 u. Na nog een koffietje uit een koffiecafe hebben we nog een snel bezoek gebracht aan een boot en een militair kamp uit de 19° eeuw, overblijfsels uit de strijd van Canada tegen de Verenigde Staten. Judy had ook nog een smakelijk avondmaal voorzien, want dit was de laatste avond samen met onze beide zonen en Kevin's ouders. Bij deze wensen wij Judy en Ron toch nog eens uitdrukkelijk te bedanken voor hun gastvrijheid en hun geestdrift om het ons zoveel mogelijk naar onze zin te maken. En daar zijn ze wonderwel in geslaagd. " Thanks Judy and Ron for your hospitality and all the other things, to make our stay with you, so great. We will remember those days for ever! "